మా అయివార్లు–నా జుట్టుకత!!

photoఇంట్లో గలాట సేస్తే సాలు!”ఈన్ని ఇసుకూలుకు నూకల్ల. అయివారుకు సెప్పి నాలుగు ఏట్లు కొట్టిచ్చల్ల” అని ఇంట్లో యపుడుజూసినా అంటావుండ్రి. అందుకే ఇసుకూలంటే నాకి శానా బయ్యమయితావుండె. నిజముగా ఇసుకూలుకు పోతే ఆడ ఎవురూ ఏమీ అన్లేదు.నేను రాసిన అచ్చరాలని కిట్టప్పయివారు యపుడు మెచ్చుకొన్నో అపుట్నుంచి ఇసుకూలంటే నాకి శానా ఇష్టమయిపాయ. ఒగ ఏటుగూడా తినకుండా ,రాసిచ్చినవన్నీ నేరుస్తావుంటి.

   మా వూరిపేరు సడ్లపల్లి.ఇదేపేర్తో ఇంగొగు వూరుంటే దీనికి ముందు సూగూరు అనే మాపక్కూరిపేర్ను గూడా సేర్సిండారు. ఇట్లా మావూరు యాడో కొండల్లోనో,నగరాల గాలి సోక్కుండ నూరామడల దూరంలోనో లేదు!!
   అయిద్రాబాదునుంచి బెంగులూరుకు రైలు మా వూరి ముందరనుంచే పోతుంది. ఇందూపురం నుంచి బస్సు మా ఇంటిముదరే  పోవల్ల. మాఊరి పొలాలన్నీ పెన్నేటి గట్లోనే వుండివి. ఇందూపురం మావూరికి మూడు మైళ్లు దూరము. అట్లా వూర్లో ఒగటో తరగతి పిల్లోళ్లలో అర్దం మందికి బట్లే వుంటావుండ్లేదు. నాకి అదొగరకం ఆఫారం ఏస్తావుండ్రికాని నిక్కారు తొడిగింది మూడో క్లాసులోనే!!
    అంగీ నిక్కార్ లేకుండా నేను ఇసుకోలుకు పొయ్యేదిలేదని మా యమ్మ దగ్గర శానాసార్లు,ఏడిసి మొత్తుకొంటావుంటి.యాలంటే మాకి కిట్టప్పయివారు మారిపోతూనే రెండో క్లాసుకి సీనివాసరావని ఒగాయప్ప ఒస్తావుండె. ఆయప్ప శానా శడ్డయివారు. ఇసుకోలు ఇడిసినంక నాయట్లా ఇద్దరు,ముగ్గురు పిల్లోళ్లని బడిలోకి పిలుస్తావుండె. మెల్లగా వాకిలి మూసి,యాడాడో పిసుకుతావుండె. దోసిలి నిండా వొంటికి పోపిచ్చుకోని, సెడ్డాట్లు ఆడతావుండె. ఆ పన్లకి ఒగపక్క మాకి నగువు,ఇంగొగుపక్క ఏడుపు ఒస్తావుండె. ఆ అయివారు శానాకాలముంటే ఏమయితావున్నో గానీ,రొన్నాళ్లకే మారిపాయ. నేను పెద్దయ్యి, మీసాలొచ్చినంక గూడా ఆయప్ప ఆడీడ కనబడతావుండెగానీ, ఏమో రోగమంట పెండ్లి సేసుకో కుండానే సచ్చి పాయనంట!!
   మా వూర్లో బోడప్పగారి కురుబ సంజీవయ్య అని వుండె. ఆయప్ప వైదీకం(వైద్యం)సేస్తావుండె. ఇసుకూలుకు ఒంటికిడిసినపుదు,పెద్ద సిప్పతో వొస్తావుండె. పిళ్లోళ్ల దగ్గరికిపొయ్యి ” ఒరే నింపులుసు పొప్పరమెంటిస్తాను దోసెడు వుచ్చులు పోయండ్రా” అని దేబిరిస్తావుండె. మాకయితే శానా సిగ్గి. ఆయప్ప కనిపిస్తే సాలు దూరము పరిగెత్తిపొయ్యి పోస్తావుంటిమి. కొంతమంది గబ్బు నాయాల్లు పోస్తావుండ్రి. వాళ్లని మేము “ఆశపోతు నాకొడుకులు”అని ఎక్కిరిస్తావుంటిమి.
    అపుడు మాకి ఒగిటికి పోసేది ఒగ పెద్దాట. ఇసుకూలు ముందర కంకర రోడ్డులో వర్సగా ఏటవాలుగా బద్దిలు(చిన్న కాలువలు) తవ్వుతా వుంటిమి. ఎవురు పోసినవి ఎక్కువదూరం పోతే వాళ్లు గెల్సినట్ల. అందుకే పోసినవి నేల్లో ఇంకకుండా బోకి పెంచలు,పల్సగావుండే రాల్లు బద్ది అడుక్కు మెత్తిచ్చి శానా అవస్తలు పడతావుంటిమి.
    ఇంగ ఇసుకూల్లో శానామందికి జుట్లే!! యాలంటే మా కాపోల్ల(రెడ్డ్ల) ఇంటి దేవుడు తిరపతి  యంగటరాణస్వామి. అది మా వూరికి శానా దూరము. దాంజతకి,వూరకే షికారుకు పొయ్యినట్ల పొయ్యి కొరిగిచ్చు కొచ్చేది కాదు. సుట్టాలందర్నీ పిల్సల్ల. కొత్త బట్ట్లు కొనిపెట్టల్ల. అంతకు ముందు ఇంట్లో జనాలకి రోగమొచ్చినపుడు, వానలు రాకుంద మొండికేసినపుడు,ఆవుకు కుర్రదూడ,ఎనుముకు ఆడపెయ్యి పుట్టల్లని మొక్కుకొన్నప్పుదు, ఏటివన్న శడ్డపన్లు సేసినపుడు దేవునికి మొక్కుకోని ముడుపులు కట్టి, దొంగలకి సిక్కకుందా దాసిపెడ్తావుండ్రి. అవిట్ని తీసి పూజల్సేసి దాసప్ప కీయల్ల.(మా వూర్లో దాసరితనం కురువ కులస్తులది) దాసప్ప వాట్ని గంతలుగట్టి ఎద్దుమీదకి ఎత్తి నానా శాస్త్రాలు సేయల్ల. పూజార్లకి,బాపనోళ్లకి సంబావనాలియ్యల్ల. సాకలోల్లు బట్టలు తడుపుకొచ్చి దావలో పర్సి(అడుగులకు మడుగు లొత్తడం)గుడికానా నడిపిచ్చుకు పోవల్ల…. అంతా దుడ్ల యవ్వారము!!
   రాత్రీపగలూ కష్టంసేసినా కడుపుకు సాలని కాపుదనమోల్లు, దేవుని మిందబారమేసి “ఆ మానబావుదు సల్లగా సూసినవుడు కొండకిపొయ్యి పుట్టెంటికిలు కొరిగిస్తాములే” అని ఇడిసిపెట్తావుండ్రి. అట్ల నేను ఎనిమిదో కలాసు సదివేదంకా నా జుట్టుని తిరపతి కొండని మోసినట్ల మోసిండాను. ఆ జుట్టు తెచ్చిన అగసాట్లు ఇంగా శానా వుండివి. తిరగ సెబుతాను.
    ఈ జుట్టును మోసే బారము మిగతా కులాల కురబోల్లు,ఉప్పరోల్లు,మాదిగోల్లు,మాలోల్లు,మంగలోల్లు….ఈల్లకి లేదు. యాలంటే వాళ్ల దేవుడు మా ఊరుకి శానా దగ్గిరే వుంటావుండె. అందుకే బిరీన గుండుకొట్టిస్తావుండ్రి.
   అపుడు ఆదపిల్లోల్లు ఇసుకూలుకి వొస్తావుండ్లేదు. ఇంట్లో బోకులు కడిగేది,సన్నపిల్లోల్లను ఎత్తుకొనేదే వాల్ల పని.ఇంటి పన్లయిపోతే ఒగొగు కలాసుకు ఒగురో ఇద్దరో వొస్తావుండ్రి. మగపిల్లోల్లు నున్నగా తలదువ్వుకోని ఒంటిజడలేసుకోని,రిబ్బన్లు కట్టిచ్చుకోని, మల్లి పువ్వులు ముడుసుకోని వొస్తావుండ్రి. నేనూ అట్లే పోవల్ల అని బొలే ఆశపడ్తావుంటి. అయినా మాయమ్మకి పురుసత్తే వుండేదికాదు. ఆదరా బాదరాగా సెక్కదువ్వానితో రెండుసార్లు దిగదున్ని జనుబు దారంతో గట్టిగా ముచ్చిన గుంతలో “సుళ్” అనేటట్ల నిగర గట్తావుండె. కలర్ టేపు కావల్లని యన్నిసార్లు మా నాయన్ని అడిగినా ఇందూపురంలో మా బట్టలుకుట్టే సాయాబు దగ్గర అయిదారు రకాలు రిబ్బన్ల మాదిరీ  కత్తిరిచ్చుకొస్తావుండె గాని, నాజుట్టుకి మల్లి పూలు రిబ్బన్నుల అలంకారమే తెలేదు.
   నేను అచ్చరాల్ని ముత్యాలమాదిరీ గుండ్రంగా రాస్తావుంటి.మిగిల్న పిల్లోల్లని నేను రాసినట్లే రాయమని అయివారు కొడతావుండె. అందుకే నేను ఏడిదైనా రాస్తావుంటే,యనక కొందరు నా జుట్టు పీకుతావుండ్రి.కుల్లు నా కొడుకులు ఇంకొందురు బలపంతో ఈపుమింద పొడుస్తావుండ్రి. దానిజతకి సింపిరెంటికిలు కండ్లకి అడ్దంపడతావుండె. ఇన్నిటినీ మించి పలకనిండా రాసినంక సీమిడి నా ముక్కులో నుంచి”తప్” న పడి,రాసిందాన్నంతా నాశనం సేస్తావుండె. స్వామీ అదేమిరోగమో గాని,ఇరవైనాలుగ్గంట్లూ నా ముక్కుల్లో సీమిడి పాములుమాదిరీ “సర్ బుర్” అని కారి పోతానేవుండె. యంత యగబీకినా దారం తెంపుకొన్న జీరంగి మాదిరీ నిలుస్తానే వుండ్లేదు. ఆపక్కా ఈపక్కా తల తిప్పి బుజాలకి రుద్దుతావుంటి. ఇంటికి పొయ్యే టయానికి అంగీ రెట్లన్నీ ఎండి అట్టగట్టుకు పోతావుండె. అది జూసి మానాయిన ఈపి ఇరగ్గొట్తావుండె.
   నాకే తెలీకుందా “సర్”న జారొచ్చే సీమిడ్ని ఏమి సేసేకీ నా శాత అయితావుండ్లేదు. కానీ, కండ్లకి అడ్డమొచ్చే యంటికిలికి మాత్రం బుద్ది సెప్పుతావుంటి. రాత్రిపొద్దు సదూకొనేతప్పుడు సీమనూనె(కిరోసిన్) బుడ్డీ మిందకి తలకాయని రవంత వొంచితే సాలు,”సుర్  సుర్..” న కాలి పోతావుండె. తిరగ వారానికే సిగిరొస్తావుండె. తిరగా అదేపని సేస్తావుంటి.
   నేను రేండోకలాసులో వున్నపుడు ఒగ అయివారుండె.  యర్రగా సూసేకి బొలేవుండె.ఆయప్పేరు తెలీదుగానీ యపుడు జూసినా సిగరెట్లు తాగుతావుందె. వూర్లో అందరూ ఆయప్పని సిగరెట్ల సిద్దగాడు అని పిలుస్తావుండ్రి. ఆయప్పకీ పెద్దయివారికీ అయితావుండ్లేదు. పామూ ముంగిస యవ్వారము!! ఒగదినం మాతో దూరం దూరం  నిలబెట్టి డికుటీసన్ సెప్పుతావుండాడు. ఆపక్క పెద్దపిల్లొల్లు .”అమ్మరో నేను నీ అబ్బయి కాక,ఆకుపచ్చని ఒక చిలుకనై వున్నయెడల? పంజరంబున నన్ను బంధింతువేమో!! భయపెట్తి పోనీక బాధింతువేమో? రానుపో నేనట్టులైన నీకడకు రాను రాలేను!! తల్లిరో నేను నీ తనయుడగాక! నల్లని ఒక కుక్కపిల్లనై వున్నయెడల? పొత్తున కూర్చుండి భుజి ఇంపనీక థూత్తని పొమ్మంచు తోసి పుచ్చుదుగదా?? రానుపో నేనట్టులయిన …” అనే పద్యాలు సెప్పుకొంటావుండారు. నా తలకాయలోకి అయివారు సెప్పే పదాలకన్నా, ఇవే బాగా దూర్తావుండివి. అట్లా పొద్దులో పెద్దయివారు ఒగ సీటీ పంపిచ్చె సంతకం సేయమని. సిగరెట్టయివారు యగా దిగా దాన్ని సూసి “సిరా పరా” సించి కిటికీలో నుంచి అవతల్కి పారేశ.
   వున్నట్లుండి పెద్దయివారు పొడిసే ఎద్దు మాదిరీ తలకాయి నిలెత్తుకోని,సేతి రెట్లు యగమడ్సుకోని గుడిబారొచ్చె. ఒచ్చినోడు వొచ్చినట్లే శంపల మింద నాలుగంటిచ్చె. ఆయప్పేమీ సన్నోడుగాదు ఆ మూల్లో ఇరిగి పడిండే శర్కా శక్కలుంటే అందుకోని వాంచబట్టె. మేం పిల్లోల్లంతా కేకలేసుకొంటా అవతల్కి పారి పోతిమి.
   వూర్లో జనాలొచ్చి ఇడిపిచ్చిరి. తిరగ సూస్తే మా కలాసులో ఒగ పలకగూడా మిగల్లేదు.అన్నీ వాళ్ల కాళ్లకిందబడి వడకలయిండివి. అవిటింజూసి అందరూ ఏడ్సిరి గాని,నాకి ఆనందమాయ. యాలంటే అది పాతగయ్యి అచ్చరాలు కనపడకుండా సమిసింది,  శానాసిన్నది. తిరగ దినమే మా యన్న  (అప్పుడు నాయనను  “అన్న” అనేవారం.నా+అన్న “నాయన” అయి అందులోని సగం “అన్న” కావచ్చు) రెండణాలు(12 పైసలు) పెట్టి కొత్తపలక తెచ్చె.
    ఈ అయివార్ల గలాట ముగిసి పోలేదు. ఒగదినం సిగరెట్టయివారు సినిమా సూసి రాతిరి తొమ్మిది గంటల్కి ఇందూపురం నుంచి సైకిల్లో వొస్తావుంటే– పెద్దయివారు,ఆయప్ప బావమరిదితో కల్సి మరవ వంకతావ నిలబెట్టి బాగ సితగ్గొట్టిండాడు. తిరగదినం వూర్లో పెద్దరెడ్లనందర్నీ పిల్సి పంచాయితీపెట్రి. అది రెండుమూడు దినాలు జరుగుతానే వుండె. ఒగదినము మామిళ్ల ముసలమ్మ కావొచ్చు అంతదూరంలో నిలబడి “బాపనోళ్లంతా శ్వాములు. స్వాములంటే పెద్దబుద్దు లుండాల్సినోళ్లు. సన్న జనాల మాదిరీ కర్సలాడేకే సరిపోతే ఇంగ పిల్లోల్లకి సదువు లెట్ల సెప్పుతారు” అని, ఇనీ ఇనపడ్నట్ల యక్కడో సూసుకొంట దులిప్పరేశ. ఆయమ్మ మాట్లిన్న జనాలు గట్టిగా నగిరి. అదేమి జరిగినోగాని, సిగరెట్లయివారు మారిపాయ.
   ఇంగొగయివారొచ్చె. ఆయప్ప పేరు శానా బాగుండేకానీ, ఆ మాన్నబావుదు ఇసుకూలుకొస్తూనే కురిసీలో కూకోని గొరకలుపెట్టి నిద్దర పోతావుండె. తూక్కొంటా ముగ్గరిచ్చి,ముందరికి పడతావుండె. పిల్లోల్లు ఆ అయివార్ని తూగుడు కోడి అని పిలుస్తావుండ్రి. (అప్పుడు ఇళ్లలో పెంచే కోళ్లకు కొక్కెర తెగులు అనే రోగం వచ్చేది.అది సోకగానే నిలబడిన కోడి నిలబడినట్లే కళ్లుమూసి తూగుతూ నేలకు పడి చనిపోయేది).ఆ  అయివారుకు పాటం సదివేదే వొస్తావుండ్లేదు. ఒకట్లు(ఎక్కాలు) పదిసార్లు రాయండి,బయట కూకోని పాటం సదివేది నేర్సండి…..మిరప సెట్లు ఏసినోల్లు కాయగూర్లు పీక్కు రాండి…అనే పొద్దు గడుపుతా వుండె.

మీ మాటలు

  1. srinivas reddy.gopireddy says:

    చాలా నిజాయితీ గా రాస్తున్నారు.పిల్లల లైంగికవేధింపులూ ఆ కాలం లోనూ ఉన్నాయన్నమాట.

  2. గత కాలము చాలా భయంకర మయినది దాన్ని చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తా . ధన్యవాదాలు గోపీ .

  3. అవును నిజాము చెప్పాలన్నదే ….. అందుకే ఈ వెతుకులాట. ధన్యవాదాలు గోపీ.

  4. చిదంబరరెడ్డి గారూ, ఎంత బాగా మీ ఇస్కూలు అనుభవాలు చెప్పారు! నాకు మా స్కూలు రోజులు జ్ఞాపకమొచ్చేట్లు చేశారు. అవన్నీ జ్ఞాపకమొస్తావుంటే కళ్లల్లో నీళ్లు తిరుగుతున్నాయండీ. మీ అయ్యవార్లు గొడవలు పడటం మీ అనుభవమైతే, మేస్టార్లు, టీచర్లు మమ్మల్ని బాగా చదివించేది, బాగా కథలు చేప్పేది మా అనుభవం.

  5. బుద్ధి యజ్ఞ మూర్తి గారూ ధన్య వాదాలండీ

  6. చిదంబర రెడ్డి గారూ! చిన్నప్పటి బడి సంగతులు బలే గుర్తు చేస్తున్నారు, మీ కత నుంచి. ముక్కు సీమిడి, సెవట పొక్కులు, ఏళ్ళ మద్దెన సిడువు, నిద్దరోయే పంతుళ్ళూ, ముద్దపప్పు జోబీలో ఏసుకొచ్చేవాడొకడైతే, ఆవకాయ బద్ద సప్పరించుకుంటా ఉండీవోడొకడు. ఇయ్యి కాక పిలకాయల జోబీల్లోంచి మరమరాలూ, బఠాణీలూ లాక్కునే అయ్యోర్లు. ఇంకా ఎన్ని తమాసాలు, తిప్పలు. ఎక్కడెక్కడికి తీసుకెళ్లిపోయారు చిదంబరం గారూ! ఇలాగే ముందుకెల్తూ… మమ్మల్ని ఎనక్కి పంపుతూండండి. ధన్యవాదాలు.

Leave a Reply to Sadlapalle Chidambarareddy Cancel reply

*