చదువుకీ, మనకీ మధ్య ఎందుకూ అంత దూరం?!

myspace

నా అమెరికా ప్రయాణాలు – 3

 

అమెరికాని వ్యతిరేకించడానికి నాకు లక్ష కారణాలున్నాయి. అసహ్యించుకోడానికి కూడా ఎన్నో కారణాలున్నాయి. కానీ, ఆ కారణంతో అక్కడి ప్రజల్లోని ప్రజానుకూలత గురించి, చదువుపట్ల వాళ్ళ ప్రేమగురించి చెప్పకుండా వుండలేను.

పబ్లిక్ లైబ్రరీలు, యూనివర్సిటీ లైబ్రరీలు ఇంకా పుస్తకాల షాపులు కళకళలాడుతుంటాయి చిన్న చిన్న కమ్యూనిటీలకు కూడా మంచి లైబ్రరీలు వుంటాయి. ఖరీదైన పుస్తకాలు కొనుక్కున్న వాళ్ళు చాలామంది ఆ పుస్తకాల్ని చదివేశాక దగ్గర్లోని లైబ్రరీకి ఉచితంగా ఇచ్చేస్తారు. వాళ్ళు ఒక డాలరుకో, రెండు డాలర్లకో అమ్మకానికి పెడతారు.
మన దగ్గరైతే ఎవరైనా చదువుతూ కనిపిస్తే ఒక వింతగా చూడడం అలవాటైపోయింది మనకి. ఎవరైనా పుస్తకం వేస్తే వెయ్యి కాపీలువెయ్యడం అందులో సగం పంచగా, మిగతావి పుస్తకాల షాపులో మూలుగుతుండడం చూస్తుంటాం.
కానీ అక్కడ ఇంకా చదువుతున్నారు. కిండిళ్లూ, నూక్ ఇంకా ఇతర రీడర్లలో కూడా చదువుతున్నారు. విమానాల్లో, పార్కుల్లో, మెట్రో రైళ్లలో ఈ పుస్తకాలు చదివేవారు కనిపిస్తుంటారు మనకి పుస్తకాలతో, ఈ-రీడర్లతో. పుస్తకాల షాపులు కూడా కళకళ లాడుతుంటాయి జనాల్తో. మనకి వున్న పుస్తకాల షాపులే తక్కువ. అవి నానాటికీ కురచ అయిపోతూవుంటాయి. జ్ఞానం డిజిటల్ రూపాన్ని తీసుకుంటున్నక్రమాన్ని తొందరగా అర్ధం చేసుకోబట్టే, ఈ-రీడర్లు, వికిపీడియా లను సృష్టించుకున్నారు. జ్ఞానం ప్రాజాస్వామీకరించిబడితే, జాక్ లండన్, అప్టాన్ సింక్లయిర్ లు ఫిక్షన్లో కలలుకన్న ప్రజా పోరాటాలు ఏదో ఒకనాటికి రూపుదిద్దుకోపోవు. రెండేళ్లక్రితం నాటి ‘ఆక్కుపై’ ఉద్యమాలు ఎంతోకొంత ఆశని కలిగించకపోవు.

bookworm

నడుస్తూ నడుస్తూ ఒక ‘పుస్తకం పురుగు!’

అమెరికా ప్రజల జ్ఞాన తృష్ణ గురించి నాకు మొట్ట మొదట తెలిసింది టెక్సాస్ యూనివర్సిటీ లైబ్రరీ చూశాక. అఫ్సర్, కల్పనలతో వెళ్ళినపుడు చూశాను కదా, నాకైతే అంతపెద్ద లైబ్రరీ నాకిదివరకు కనబడలేదు. మన తెలుగు పుస్తకాలు కూడా వున్నాయి అక్కడ. నాకిష్టమైన ఇటాలో కాల్వినో గురించయితే పూర్తిగా ఓ రాక్ నిండా వున్నాయి పుస్తకాలు. నేను అనుకున్నాఅప్పటిదాకా, ఆయన రాసినవి అన్నీ చదివేశాను కదా అని. కానీ, చూశాక కానీ తెలీలేదు ఆయన గురించి ఎంత విమర్శా సాహిత్యం వచ్చిందో. ఇక డికెన్స్, జాక్ లండన్ లాటి పేరున్న రచయితల పుస్తకాల గురించి చెప్పనక్కర్లేదు.

క్లాసులు కూడా ఎక్కడపడితే అక్కడ పెట్టుకుంటారు. నాలుగురైదుగురు విద్యార్ధులు, ప్రొఫెసర్ ఏ చెట్టుకిందనో లేకపోతే కేంటీన్లో నో ఆ పూట క్లాసు నడిపేస్తారు.
టెక్సాస్ యూనివర్సిటీ లైబ్రరీకి దాదాపు నడిచే దూరంలో వుంది ఓ హెన్రీ ఇల్లు. చిన్నకధల, మెరుపు ముగింపుల నిపుణుడైన ఇంటిని ఓ స్మారక చిహ్నంగా చేసి నడుపుతున్నారు. అక్కడ ఓ వాలంటీర్ చెప్తుంది, హెన్రీ జీవితం గురించి. అతడి కధల్లోని విభ్రమ కలిగించే మలుపులు ఆయన జీవితంలో కూడా వున్నాయి.

ఇది ఒక ఉదాహరణ మాత్రమే. లండన్ పేరిటా, ఇంకా ఎంతో మంది కవులూ రచయితల పేరిటా ఇలాటి స్మారక చిహ్నాలు ఎన్నో వున్నాయి అక్కడ.

twain

శాన్ ఫ్రాన్సిస్కోలో ఒక వీధికి మార్క్ ట్వైన్ పేరు…

మనకి వెంటనే అనిపిస్తుంది, మన రచయితల్ని మనం ఎలా గుర్తిస్తున్నామని. ఎలా గౌరవిస్తున్నామని. హోటల్ కార్మికులుగా పనిచేసి బతికిన నాలుగురోజుల్లో గొప్ప సాహిత్యాన్ని అందించిన శారద, భుజంగరావుగారు, అలిసెట్టి ప్రభాకర్, బ్రాహ్మణీయ కవులకు ఏమాత్రం తీసిపోకుండా శతాబ్దం కిందటే గొప్ప కవిత్వం రాసిన గుర్రం జాషువా లాటి ఎంతోమంది ప్రతిభావంతమైన రచయితల గుర్తులు మనపిల్లలకు ఎలా అందకుండా చేస్తున్నామో కదా అనిపించింది. ప్రజలకి ఏమాత్రమూ ఉపయోగపడని, మంచి చెయ్యని రాజకీయనాయకులకోసం వందల ఎకరాల్లో కడతారు సమాధులు. కానీ, ప్రజల దుఖ్ఖాన్ని, సంతోషాల్ని, పోరాటాల్ని, అవమానాల్ని, సంస్కృతిని పొదివిపట్టుకుని భవిష్యత్తుకోసం నిక్షిప్తం చేసే రచయితల్నీ, కవుల్నీ, కళాకారుల్నీ మనం గుర్తుపెట్టుకునే ప్రయత్నం చెయ్యనేచెయ్యం.

 

impromptu

టెక్సాస్ యూనివర్సిటీ లైబ్రరీలో ఈ కాఫీ షాప్ పేరు “J. Alfred Prufrock Love Song ” అది మహాకవి టి. యస్. ఎలియట్ ప్రసిద్ధ కవిత. కవిత పేరే కాఫీ షాప్ పేరు అన్న మాట.

వీకెండ్ సాయంత్రాలు ఎదో ఒక పుస్తకాల షాపులో poetry recitalజరుగుతూనే వుంటుంది. ఒక recital లో కల్పన, అఫ్సర్.

వీకెండ్ సాయంత్రాలు ఎదో ఒక పుస్తకాల షాపులో poetry recitalజరుగుతూనే వుంటుంది. ఒక recital లో కల్పన, అఫ్సర్.

పుస్తకాలపట్ల, రచయితలపట్ల అమెరికా ప్రజలు చూపే ఈ ప్రేమే బహుశా అన్నీ కళారూపాలపై పడుతుంది. న్యూయార్కులో బ్రాడ్వేలో ఇప్పటికీ ఎన్నో రంగస్థలాలున్నాయి. ముందుగా బుక్ చేసుకోకపోతే టికెట్లు దొరకనంత నిండిపోతాయి హాళ్ళు.

అక్కడి లైబ్రరీలు చూశాక దిక్కూదివాణంలేక, కొత్త పుస్తకాలులేక, పాత పుస్తకాల కొత్త ఎడిషన్లులేక నిర్వీర్యమైపోయిన మన యూనివర్సిటీ లైబ్రరీలు గుర్తొస్తాయి మనకి వెంటనే. ఏ యూనివర్సిటీ లైబ్రరీ చూసినా, పోటీ పరీక్షలకి తలపడే విద్యార్ధులేకానీ, మిగతా పుస్తకాలని చదివే వారే కనబడరు. దానికి మనం విద్యార్ధుల్ని తప్పుపట్టలేం. అది వ్యవ్యస్థకి సంబంధించిన అంశం. చదువుకునే సమయంలో చదవనీకుండా చేసే పోటీ ప్రపంచపు దివాళా సంస్కృతి అది. మనం చదువుకోవడం దానికి ఇష్టం వుండదు. అందుకే మెజారిటీ ప్రజలకి చదువుని దూరం చేశాం. ఇప్పటికీ చేస్తున్నాం, ఇంకో రూపంలో.

(ఆఖరి భాగం)

-కూర్మనాథ్

మీ మాటలు

  1. విశ్లేషణ బాగుంది

  2. kurmanath nee article bagundi. ventane jabiki cheppalanipinchindi. kaddi kooda ee madya pustakalu chala chaduvutundi.nenu eppudo gurajada jadedi ani rasaanu chusi untav nijamgaa saahityamto manushulni samajaanni prabhavitam cheyagalige ento mandni manam gurtincham.

మీ మాటలు

*