ఒక్కోసారి కొన్ని చిత్రాలు అసలు వాస్తవికతను సరిపోల్చి పిదప వచ్చిన ప్రతీకలను పూర్వపక్షం చేస్తయి.
అది సుత్తీ కొడవలి కావచ్చు, ఇంకొకటి కావచ్చును.
పనిముట్లే. కానీ, ఉద్యమ ప్రతీకలే అయ్యాయి.
విచారం ఏమిటంటే, ఉద్యమాలకూ అవే పనిముట్లు కావడం.
వీళ్లా వాళ్లా అని కాదు…
అందరికీ పనిముట్లే కావాల్సి వచ్చాయి.
చిత్రమేమిటంటే, కెమెరా ముందు ఎవరైనా, ఏదైనా ఉన్నది ఉన్నట్లు కనిపిస్తుంది.
ఏది బతుకో ఏది సమరమో అర్థమయ్యి కానట్లు కానవస్తుంది.
తెరతీయ వలసిందేమీ లేనంతటి చిత్రం బహుశా ఛాయాచిత్రణం వల్ల కానవస్తుంది.
అదొక అదృష్టం.
+++
అది ఎవరైనా కానీ, ఉద్యమం ‘ముందు’. మనుషులు ఆ ‘తర్వాత’ అన్నట్లు చేశారు.
‘ప్రజలు’ కాదు, ‘నాయకులే’ ముందు అన్నట్లూ చేశారు.
కానీ అచ్ఛమైన జీవితం ఇట్లా తారాడుతుంది.
పనిముట్టుగా.
ఈ చిత్రం
ఎవరి పని వారిదే అని కూడా చెబుతుంది.
అది సుత్తికొడవలి కావచ్చు ఇంకొకటి కావచ్చు..
ప్రజల చేతుల్లోంచి తీసుకున్న ఆయుధాలు ఎవైనా కావచ్చును.
అవి ఎక్కడికి పోయినా ఉండవలసిన వాళ్లకు ఉండనే ఉన్నయి.
అది కూడా చెబుతుంది చిత్రం. నిజం.
నిజం.
జీవితం మాత్రం ఎక్కడిదక్కడే ఉన్నది.
పనిముట్టుగా…
– కందుకూరి రమేష్ బాబు
మీ వ్యాసం ఆలోచనాత్మకంగా వుంది కందూకూరు గారు