” ఫ్రిజ్ లో ప్రేమ ” అనువాద నాటకం – 4 వ భాగం

(సచిన్ కుండల్కర్  ‘ఫ్రిజ్ మధే ఠేవ్ లేలా ప్రేమ్’ మరాఠీ నాటకానికి తెలుగు అనువాదం గూడూరు మనోజ )

దృశ్యం-4

(రంగస్థలం మీద దీపాలు వెలిగేప్పటికి ప్రసన్న గాఢ నిద్రలో ఉంటాడు. చంద్ర సూర్యులు అతని ముందు కొంతదూరంలో కూర్చుని ఉంటారు. ముఖాల్లో శాంతి, బుద్ధిస్టు మాంక్ లాగా.)

(మోనాస్ట్రీలలోని కర్ర గంటలు అదేపనిగా మోగుతుంటాయి)

 

చంద్ర సూర్యులు: (విజయఘోష) ఏక పక్షం తీసుకోరాదు.

 

చంద్ర: మధ్యలో ఎక్కడో…

 

సూర్య: మధ్యలో ఎక్కడో?…

 

చంద్ర: మారాలి.

 

సూర్య: పరివర్తనం

 

చంద్ర: కొత్త యుగం.

 

సూర్య: నాకు స్వేఛ్చ

 

చంద్ర: నాకుమల్లే

 

సూర్య: అధికారం మారుతుంది.

 

చంద్ర: ఆ… తెలుస్తోంది.

 

సూర్య: ఇది సమ్మతమేనా?

 

చంద్ర: ఇదో సంభ్రమం.

 

సూర్య: కారణం.

 

చంద్ర: ప్రామాణికత, యాజమాని పట్ల విశ్వాసం.

 

సూర్య: ఎవరు, ఎప్పుడు నిర్ణయించారు?

 

చంద్ర: యుగయుగాలుగా మనుషులు మన గురించి ఇదే చెప్తూ వస్తున్నారు.

 

సూర్య: మన ప్రామాణికతని మనుష్యులు నిర్ణయిస్తారన్నమాట… మనం కాదు! … మనుష్యులు వాళ్ళు చేయలేని పనులకు ఇంకొకళ్ళకి అప్పగిస్తారు.

 

చంద్ర: ఏమంటున్నావ్!

 

సూర్య: యోగ్యమైనదే.

 

చంద్ర సూర్యులు: (విజయఘోష) ఏక పక్షం తీసుకోవచ్చు. తీసుకోవచ్చు.

(కర్ర గంట)

 

సూర్య: పార్వతిబాయి…

 

చంద్ర: జై. ఒక సుందర శబ్దాన్ని ఉచ్చరించండి.

 

సూర్య: పార్వతిబాయి…

 

చంద్ర: జై.. ఒక సుందర శబ్దాన్ని ఉచ్చరించండి. జీవన అంతిమ సత్యం.. ఒక సుందర శబ్దం.. జీవన అంతిమ సత్యం..

 

సూర్య: (రెండు కుక్కలూ గట్టిగా మొరగడం మొదలుపెడతాయి.)

 

(ప్రసన్న నిద్ర నుండి లేస్తాడు. నోటి నుండి కార్తున్న చొంగ తుడ్చుకుని, చిన్నపిల్లాడిలాగా కాళ్ళు చాపి గట్టిగా ఏడవడం మొదలుపెడతాడు).

 

మీ మాటలు

*