గుల్ మొహర్ రాగం

21673_2582063767599_324095649_n
వేసవి మిట్టమధ్యాహ్నపు
మండుటెండ
నిర్మానుష్యపు నిశ్శబ్దంలా
ఎర్ర తురాయి పూల గుఛ్ఛాలు
సడిలేని గాలి నీడల
ఙ్నాపకాలు
ఆకులులేని చెట్టుకి
పూలవ్యాపకం
చెరువునీళ్ళలో తేలుతున్న రెక్కలా
మెల్ల మెల్లగా రంగులుమార్చుకుంటున్న
ఆకాశం
గట్టు మీద ఎరుపు రంగుల తివాచీలకి
నింగి తెలుపు
చెమికీల్లా అద్దుకుంటున్న
కొంగలు
అప్పుడే స్నానం చేసివచ్చినామె
మల్లెల తలపాపిడిలో
గుల్ మొహర్
సింధూరం
చుక్క చుక్కగా రాలుతూ
రాత్రయ్యే వేళ
గడపెదుట
ముంగిట్లో రాలిన
కుంకుమ బిందువుల పై
అడుగులో అడుగేసుకుంటూ
నేను లోనికి ప్రవేశిస్తా
మళ్ళీ ఉషోదయం
మంచు గాలి బద్దకాన్ని తరిమే
పక్షి గీతం
తురాయి చెట్టు నుండి
తలుపు తడుతుంది
– జి. సత్యశ్రీనివాస్

మీ మాటలు

  1. మణి వడ్లమాని says:

    సత్య శ్రీనివాస్ గారు బావుంది మీ గుల్ మొహర్ రాగం’

    “వేసవి మిట్టమధ్యాహ్నపు
    మండుటెండ
    నిర్మానుష్యపు నిశ్శబ్దంలా
    ఎర్ర తురాయి పూల గుఛ్ఛాలు
    సడిలేని గాలి నీడల
    ఙ్నాపకాలు’

    చాలా బావుంది మీ గుల్ మొహర్ రాగం’

  2. హత్తుకుంది సార్..

  3. సాయి పద్మ says:

    సింపుల్ గా మనసులో నిలుస్తుంది.. బావుంది సర్

  4. వాసుదేవ్ says:

    సత్యా!!
    అబ్బా ఏం పిలుపూ అని ఊగిసలాడుతున్నారా? నిజమే మీ ఈ వాక్యాలు చదివాక ఓ ప్రేమలాంటి స్థితిలోకెళ్ళా!
    మనకీ ఈ వెదర్ కీ ఏంటీ సంబంధం? మనుషులతో తెంచుకోగలిగాం, మనసులతోనూ నెగోషియేట్ చెయ్యగలిగాం కానీ ప్రకృతిని మాత్రం వదల్లేం. దాన్ని దాటి ముందుకెళ్ళలేం కదా సత్యా!
    ఇలానే నేనూ వర్షాన్ని ప్రేమిస్తుంటా సత్యా!! అందుకే మీ కవిత నచ్చింది సత్యా!

  5. తిలక్ says:

    సత్య శ్రీనివాస్ గారు మీ కవిత చాలా బాగుంది.అక్షరాల తివాచీ పరిచారు మనసు నిండా….

  6. balasudhakarmouli says:

    ఊహ అద్భుతం. మరీ బాగా నాకు నచ్చిన వాక్యాలు….

    ”… చెరువునీళ్ళలో తేలుతున్న రెక్కలా
    మెల్ల మెల్లగా రంగులుమార్చుకుంటున్న
    ఆకాశం… ”

  7. Thirupalu says:

    // నిర్మానుష్యపు నిశ్శబ్దంలా
    ఎర్ర తురాయి పూల గుఛ్ఛాలు
    సడిలేని గాలి నీడల
    ఙ్నాపకాలు
    ఆకులులేని చెట్టుకి
    పూలవ్యాపకం//
    ఆకులేని చెట్టుకి పూల వ్యపకం చాలా బావుంది.

Leave a Reply to సాయి పద్మ Cancel reply

*