కలలూ కన్నీళ్ళూ కలిసే కూడలిలో..!

myspace

నా అమెరికా ప్రయాణాలు – 1

 

ప్రయాణాల అవసరం గురించి బహుశా రాహుల్ సాంకృత్యాయన్ అంత గొప్పగా ఎవరూ చెప్పివుండరు. “యువకుల్లారా, తిరగండి. ప్రపంచాన్ని చూడండి. మీ తల్లుల తిట్లూ, శాపనార్ధాలూ నాకు తగిలితే తగాలనివ్వండి, కానీ మీరు తిరగండి,” అని అన్నాడు. ప్రపంచ భాషల మూలాల్ని అర్ధం చేసుకున్నవాడు, కాసేపు అవతలి వాళ్ళు మాట్లాడింది విని వాళ్ళతో ఆ భాషలో మాట్లాడగలిగిన మేధావి.

ఉద్యోగంలో భాగంగా చాలసార్లు విదేశాలు తిరిగినా ఎప్పుడూ ట్రావెలాగ్ రాయలేదు. రాయాలనిపించలేదు కూడ. తిరగడం, చూడడం, ఆస్వాదించడం మనసుకు సంబంధించినవి అనుకుని కావచ్చు. లేకపోతే, ఎప్పుడో ఒకసారి చూసి ఓ దేశం గురించి, ప్రాంతం గురించి అక్కడి ప్రజల గురించి ఏం రాస్తాంలే అని కావచ్చు. అందుకే, ఏడేళ్లుగా తిరుగుతున్నా ఒక్కసారి కూడా ట్రావెలాగ్ రాయలేదు, ఆఫీసు అవసరాల మేరకు రాసిన ఒకటో రెండో ఫీచర్స్ తప్ప.

ఈ నెలలో ఆఫీసు పని మీద సియాటిల్ వెళ్ళేను. ఇది అమెరికా పశ్చిమ తీరంలో కెనడాకి దిగువున వున్న వాషింగ్టన్ రాష్ట్రంలో (అమెరికా రాజధాని వాషింగ్టన్ కాదు) వుంది. నా పని రెడ్ మండ్ లో. ఇది సియాటిల్ కి ఓ గంట దూరంలో వుంటుంది. బస బెల్ వ్యూ లో. సియాటిల్ కి, రెడ్ మండ్ కి మధ్యలో వుంటుంది. చక్కటి వాతావరణం వుంటుంది. ఎన్నడూ విపరీత వాతావరణం వుండదని టాక్సీ డ్రైవర్ చెప్పేడు. చెట్లమీద ఆకులు ఎంత ఆరోగ్యంగా వున్నాయంటే చిదిమితే నీళ్ళో, నూనో కారుతుందేమో అన్నంత! అయితే వానలు, లేకపోతే ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణమని అక్కడి మిత్రుడొకరు అన్నారు.

అమెరికాలోని తూర్పు, పశ్చిమ, దక్షిణ, ఉత్తర, మధ్య ప్రాంతాల్లోని ఓ పది పెద్ద పట్టణాలు, మధ్య రాష్ట్రాల్లోని వ్యవసాయ ప్రాంతాలు చూశాను ఆరేళ్ళలో.

ఆర్ధికంగా, సాంకేతికంగా మనకన్నా కనీసం ఓ వందేళ్ల ముందున్న దేశం కాబట్టి సహజంగానే అన్ని చోట్లా మనకు భారీతనం, రిచ్ నెస్ కనిపిస్తుంది. ఓ పావు కిలోమీటర్ పొడవున్న, పూర్తి ఎయిర్-కండిషన్ చేసిన షాపింగ్ మాల్స్, విశాలమైన నీట్ గా వున్న రోడ్లు, పాదచారులు ఆపరేట్ చేసుకోగల ట్రాఫిక్ సిగ్నల్స్, రోడ్డు దాటే వాళ్ళకోసం తప్పని సరిగా ఆగే వాహనాలు, వినపడని కారు హార్న్స్ – ఒకటేమిటి మనకి కల్చరల్ షాక్ అనదగ్గ ఎన్నో విషయాలు మనకి చాలా కనిపిస్తాయి.

చరిత్ర సృష్టించిన సిటీ లైట్స్ పుస్తకాల షాపు

చరిత్ర సృష్టించిన సిటీ లైట్స్ పుస్తకాల షాపు

టూరిస్టుగా వెళ్ళినవాళ్ళకి, చుట్టపు చూపుగా వెళ్ళేవాళ్ళకి ఎలా కనిపిస్తుందో తెలీదుగాని, అమెరికా అంటే పుట్టు-వ్యతిరేకికి, ఓ జర్నలిస్టుకి ఎలా కనిపిస్తుంది అమెరికా అనే ఓ enigma? ఒకసారికి తెలీక పోవచ్చుగాని, నాలుగుసార్లో, పది సార్లో చూస్తే ఖచ్చితంగా మనకి ఓ pattern కనిపిస్తుంది. ప్రపంచంలోని సమస్త వనరుల్ని – మానవ వనరుల్ని – ఏ మొహమాటమూ లేకుండా వాడుకుంటున్న ఓ బ్రహ్మాండమైన యంత్రంలా కనిపిస్తుంది. డాలర్లు ఖర్చు పెట్టగలవారిని అక్కున చేర్చుకుని, మిగతా వాళ్ళని చెత్తడబ్బాల్లో చేతులు పెట్టి వెతుక్కునే వాళ్ళుగా వదిలేసే ఒక ruthless వ్యవస్థలా అనిపిస్తుంది. జుగుప్సాకరమైన, విచ్చలవిడి సంస్కృతి లాస్ వెగాస్ లాటి నగర వీధుల్లో ఊరేగుతుంది.

తాగే గ్లాసుల దగ్గరనుంచి, వాహనాల నుంచి, రోడ్లనుంచి, పెద్ద పెద్ద భవనాల వరకూ – ప్రతీ దాంట్లో మేమే మేటి అన్న ఒక అమెరికన్ దర్పం, అహం కనిపిస్తుంది. ప్రపంచానికి ఇంధన ఆదా గురించి, పర్యావరణ రక్షణగురించి ఉద్బోధ చేసే అమెరికా చేసే వనరుల దుర్వినియోగం బహుశా మిగతా ప్రపంచం మొత్తం కూడా చెయ్యదేమో. బాత్ రూముల్లో, వాష్ బేసిన్లదగ్గర దగ్గర, భోజనం టేబుళ్ల దగ్గర వాడే పేపర్ వల్ల రోజుకి ఎన్ని వేల ఎకరాల్లో చెట్లు కూలుతున్నాయో తెలీదు. భోజనాలదగ్గర చేసే దూబరాలకైతే లెక్కే లేదు.

నిన్ను ప్రతిక్షణం కనిపెట్టుకునే కన్ను ఒకటి వుంటుంది. నీకది ప్రత్యక్షంగా కనిపించకపోయినా దాని నీడ నీకు ఏళ్ల వేళలా తాకుతూ వుంటుంది. ఏదో ఓ కెమెరా, లేదా కెమెరాలు నిన్ను చూస్తుంటాయి. నువ్వెళ్లిన ప్రతీ చోటూ నువ్వో ఎలక్ట్రానిక్ పాదముద్రని వదిలేస్తుంటావు. లేదా, వదిలే వెళ్ళేలా చేస్తారు. జాక్ లండన్ వర్ణించిన వీధులు కదా అని ఓ సారి శాన్ ఫ్రాన్సిస్కో లోని మార్కెట్ స్ట్రీట్ లో నడుచుకుంటూ వెళ్తూ వుంటే I was stalked. మనకి చాలా భయం వేస్తుంది కూడ. Vulgar richness ఓ వైపు, దుర్భరమైన పేదరికం ఓ వైపు. మనకి స్పష్టంగా కనిపిస్తూనే వుంటుంది వాళ్ళ కళ్లలోని contempt. మైకుల్లాంటి గొంతులతో ఏదో తిడుతూవుంటారు, పాడుతూ వుంటారు. పాత పైంట్ డబ్బాలపై దరువులు వేస్తూ గెంతుతూ అడుక్కుంటూ వుంటారు.

పిల్లలతో పాటు వలసొచ్చిన షూలు (ఎల్లిస్ ఐలాండ్)

పిల్లలతో పాటు వలసొచ్చిన షూలు (ఎల్లిస్ ఐలాండ్)

వెయ్యి ఎకరాలున్న రైతు అక్కడ పేద రైతుకింద లెక్క. ఆరుగాలం కుటుంబం మొత్తం (ఆ ఒక్క కుటుంబమే వెయ్యి ఎకరాల్నీసాగుచేస్తుంది) పనిచేస్తే ఎకరాకి గిట్టుబాటయ్యేది కేవలం వంద డాలర్లు మాత్రమే. ఇక్కడి లాగే అక్కడ కూడా చిన్న రైతుల్ని కబళించడానికి బహుళజాతి కంపెనీల, బడా వ్యవసాయదార్లు కాపు కాచుకు కూచున్నారని ఓ రైతు నాతో అన్నాడు. ఇక్కడి లాగే అక్కడ కూడా కొత్త తరం వాళ్ళు వ్యవసాయం చెయ్యడానికి సిద్ధంగా లేరు. ఇక్కడి లాగే, అక్కడ కూడా, చిన్న రైతులు అంతరించిపోతున్న జాతి

పౌరసత్వం కోసం ఏటా ఈ సాంస్కృతిక ఆందోళనలు...

పౌరసత్వం కోసం ఏటా ఈ సాంస్కృతిక ఆందోళనలు…

.

పైకి చూస్తే అంతా సవ్యంగా వున్నట్టే వుంటుంది. కానీ ఏదో ఉక్కపోత ఊపిరి ఆడనీయదు. లేదా, నీకలా అనిపిస్తుంది. ఎక్కడా, ఒక్క పోలీసు కూడా కనిపించడు. ట్రాఫిక్ ఎక్కువగా వున్న చోట్లలో కూడా ట్రాఫిక్ పోలీసులు కనిపించరు. కానీ, ఏదైనా తప్పు జరిగిన మరుక్షణం ప్రత్యక్షమై పోతారు. చాలా కటువుగా వుండే నియమాల పట్ల భయంవల్లనో, నియమాలు పాటించాలన్న క్రమశిక్షణతోనో, అనాగరికులు అనుకుంటారన్న బెరుకుతోనో రోడ్డు మీద అంతా సాఫీగానే సాగిపోతుంటుంది.

అక్కడ వున్న వాళ్ళకు ఎలా వుంటుందో ఎవరినీ అడగలేదు. బహుశా, మొత్తం ప్రపంచంపైనే నిఘా పెట్టినవాడు కాబట్టి బయటినుంచి వెళ్ళిన వాళ్ళకు అలా అనిపిస్తుంది కావచ్చు.

 (ఇంకా వుంది)

  -కూర్మనాథ్

 

 

మీ మాటలు

*