ఒక కవిత – రెండు భాగాలు

DSCN2822

మూడేండ్ల మనుమరాలు
మూడు రోజుల కోసం
ఎండకాలం వానలా వచ్చిపోయింది

ఆ మూడు రోజులు
ఇల్లంతా సీతాకోకచిలుకల సందడి
రామచిలుకల పలుకులు

మనుమరాలు లేని ఇల్లు
ఇప్పుడు పచ్చని చెట్టును కోల్పోయిన
దిక్కులేని పక్షి అయ్యింది

2
ఎప్పుడూ లేంది
వేసవి సెలవుల కోసం
మల్లె మనసుతో ఇంటికి వచ్చాడు

అయితే ‘పొగో’ ఛానల్‌
లేకుంటే ‘కామెడీ’ ఛానల్‌
చూస్తూ తనలో తానే నవ్వుతాడు
మరొకసారి చప్పట్లు కొడతాడు

సాయంత్రం
వాన మొగులైంది
ఉరుములు మెరుపులు గాలి దుమారం
కరెంటు పోయింది

ఆకాశం జల ఖజానా నుంచి
దయతో వాన కురుస్తుంది

మా మనుమడు వారించినా
వర్షంలో బుద్ధితీరా తడుస్తూ
అలౌకికంగా కేరింతలు కొడుతున్నాడు

వాన నన్ను ఖైదీని చేస్తే
మనుమనికి గొప్ప స్వేచ్ఛనిచ్చింది
సాన్పు తడుపుకు
వాతావరణమంతా
అద్భుతంగా వాన వాసనతో నిండిపోయింది

         -జూకంటి జగన్నాథం

09-jukanti-300

మీ మాటలు

  1. ch.nagaraju kavitha says:

    బాగుంది

  2. balasudhakarmouli says:

    రెండు ఘట్టాలుగా కవిత బాగుంది.

Leave a Reply to ch.nagaraju kavitha Cancel reply

*