ఆమె ముందు మోకరిల్లాను
అపరిమితమైన అనుకంపతో
ఆమె నా తలను స్పర్శించింది
నా లోలోపలి పురా పాప భారమంతా
ఆమె స్పఅల్లకల్లోలమైంది ర్శలో లయించింది
నీటి మీద పడవ నడుస్తున్నట్టుగా
ఆమె కరుణ నన్ను నడుపుతోంది
జ్ఞాన చక్షువు తెరుచుకుని
శరీరం తనకు తానే వెళ్ళిపోయింది
పడవ లోకి నీళ్లు చేరాయి
తెరచాప దిశను మార్చుకుంది
పడవ ముందుకూ వెనుకకూ ఊగిసలాడుతోంది
ఉన్నట్టుండి
పెనుతుఫాను చుట్టు ముట్టింది
నది అల్లకల్లోలమైంది
పడవ తిరగబడుతోంది
“భయమేస్తుందా ?” అన్నదామె
“ఉహూ , నువ్వు వున్నావు కదా ” అన్నాను
ఆమె నవ్వి
హృదయంలోకి నన్ను తీసుకుంది
నది నిర్మలంగా మారింది
