ఇది poetry + prose లోని రెండు భావనల fusion!

fusion

నేపథ్యం —

            ప్రస్తుత ప్రపంచం లో మనకంటూ ప్రత్యేకంగా దేశాలు, ప్రాంతాలు, సంస్కృతులు , భాషలు ఉన్నాయి. అయినప్పటికీ ఈ గ్లోబలైజ్డ్ వ్యవస్థ లో మన తరం మాత్రం మల్టీ కల్చరల్ విశ్వం లోనే బ్రతుకుతోంది. దీని ప్రభావం ఇప్పుడు మన ఆలోచనలు, భావాలు, వ్యక్తీకరణ లలో కూడా కనిపిస్తూనే ఉంది. అంతే గాక మానవ భావోద్వేగాలను వ్యక్తీకరించే సాధనమే భాష అయితే, కొన్ని భావోద్వేగాలను కొన్ని భాషలలోని పదాలు, ఇతర భాషా పదాల కన్నా బలంగా, గాఢoగా అభివ్యక్తి చేస్తాయనేది కూడా నిజం. దీని వల్ల, సంక్లిష్టమూ, సమ్మిశ్రితమూ అయిన సమకాలీన జీవన వీక్షణ ని కూడా మల్టీ కల్చరల్, మల్టీ లింగ్వల్ దృక్కోణం లోంచే పరిశీలించాల్సిన ఆగత్యం ఏర్పడుతోంది. ఈ అనివార్యతే ఇప్పుడు new-gen కవిత్వం పుట్టుకకు కారణం అవుతోంది. ఈ మల్టీ లింగ్వల్, మల్టీ కల్చరల్ కవిత్వా  నేను fusion షాయరీ అని పిలుస్తున్నాను.
ఆవశ్యకత

               పద్యం లోని ఛందో బందోబస్తులను బద్దలు చేస్తూ వచ్చింది వచన కవిత.  అయినప్పటికీ తొలి నాళ్లలో పద్య లక్షణాలు కొన్ని అలాగే కొనసాగాయి.  దీనికి ఉదాహరణే ఆనాటి వచన కవితల్లో లయ, అంత్య ప్రాస నియమం,   అని చెప్పాలి .  కానీ ఆధునికత, స్త్రీవాదం, దళిత వాదం, మైనారిటీ వాదాలు ఉధృతమైన తర్వాత తెలుగు వచన కవిత్వం నిర్మాణ పరంగా స్వేచ్చని, భావాల పరంగా గాడతని, వస్తు పరంగా myriad life stylesని , శిల్ప పరంగా iconoclastic trendsనీ పరిచయం చేసింది. ఇక 1991 తర్వాత మొదలైన గ్లోబలైజేషన్, 2001 అనంతరపు విశ్వ సాంస్కృతిక సంగమ భావనలు, ఆదాన ప్రదానాలు ఇప్పుడు సాహిత్యానికీ, కవిత్వానికీ ఉన్న ఆఖరి బంధనాలను, నియమాలను కూడా తెంచి వేసాయి.  అలా నిబంధనల విబంధనకు గురి అయిన వాటిలో భాష కూడా ఒకటిగా మారింది. భావం universal అయినప్పుడు, దానిని అభివ్యక్తి చేసే భాష కూడా హద్దులకు, పరిమితులకు అతీతంగా universal గా మారాల్సిన అవసరం ఏర్పడింది. ఈ నేపధ్యం లోంచి ఉద్భవించిన సమకాలీన నవ కవితా సంప్రదాయమే multi-lingual, multi-cultural సాహిత్యం/ కవిత్వం.  దీనికే నేను, Fusion షాయరీ అని పేరు పెట్టాను.  దీనికి సశాస్త్రీయతను, సాహితీ ప్రతిపత్తిని ఆపాదించడానికి కొన్ని నియమాలను కూడా రూపొందించాను.
నియమాలు:
— పేరు లోనే చెప్పినట్లు, ఇది poetry + prose లోని రెండు భావనల fusion! అందుకే ఈ కవిత prose style లోని పేరాగ్రాఫ్ pattern ని, పోయెట్రీ లోని stanza రూపం లో అనుసరిస్తుంది.
— దీనిలో కవిత్వం లోని భావ చిత్రాలు, symbolism, allegory, metaphoric expressions మరియు prose లోని వాక్య నిర్మాణ శైలి, విషయ విస్తృతి జమిలిగా కలిసి పోయి ఉంటాయి
— ఈ కవిత్వం లో బహు భాషా పదాలు, బహు సంస్కృతుల దృగ్విషయాలు, బహు సమాజాల, దేశాల జీవన శైలులు ఒక్క భావనను లేదా కవిత్వ చింతనను చెప్పడానికి వాడబడతాయి.
— వస్తువు విషయం లో ఏకత్వ నియమం ఉంటుంది కానీ, శిల్పం, నిర్మాణం విషయం లో మాత్రం అనేకత్వ నియమం అనుసరించ బడుతుంది.
— poetry is the spontaneous over-flow of powerful feelings అని William Wordsworth చెప్పినట్లు, ఏయే భావోద్వేగాలను వ్యక్తీకరించడం లో  కవికి ఏ భాషా పదం తగినట్లుగానూ, perfectly apt గానూ తోచుతుందో, ఆ భాషా పదాన్నే వాడతాడు తప్ప, భాషా భిషక్కు లానో, భాషా తీవ్రవాది లానో బలవంతంగా తెలుగు భాషా పదం కోసమో, తెలుగు సమానార్ధకం కోసమో వెతుకులాడుతూ బుర్ర బద్దలు కొట్టుకోవడం ఉండదు. కవి ఆలోచనా ధారలో ఏ పదం మెరిస్తే, ఆ పదాన్నే వాడతాడు. తెలుగు పదం కోసం వెతికే ప్రయత్నం లో కవి తన original మూల భావాన్ని, భావనని కోల్పోయే ప్రమాదాన్ని ఇది నివారిస్తుంది. “నా మంచి పాట నాలో నే పాడుకుంటా. నే పైకి పాడ. పాడితే గీడితే వచ్చేదంతా రెండో రకమే”!
— ఈ కవితా నిర్మాణానికి నిర్దిష్ట పధ్ధతి కానీ, నియమం/ సంప్రదాయం కానీ లేదు. అయితే దీనిలో 4 నుండి 8 stanzaలు ఉంటే బాగుంటుంది. ప్రతి stanza చివర విడిగా కొస మెరుపు లాంటి వ్యాఖ్యానం ఉంటే, ఆ stanzaకు గాడత వచ్చి, చదువరికి  రసానుభూతి కలుగుతుంది. దీనికి గాను కవికి పదజాలం, భాషా సంపత్తి ని creativeగా వాడే నైపుణ్యం కా (రా)వాలి.
– మామిడి హరికృష్ణ

మామిడి హరికృష్ణ

మీ మాటలు

  1. Nageswara Rao says:

    కపిత్వ పైత్యం తప్ప వేరొకటి కాదు ఇదంతా…!

    • Nageswara Rao says:

      కవి తనలోనే పాడుకునే దానికి ఇక పబ్లిషింగ్ ( అది ఇ-పబ్లిషింగే అగు గాక!) అవసరం ఏమిటి? అది ఇంకొకడికి తెలియాల్సిన పని ఏముంది? ఏ బాత్రూములోనో తను అనుకునేవన్నీ పాడుకుని వచ్చేస్తే పోలా?

Leave a Reply to Nageswara Rao Cancel reply

*