ఈ రాత్రి వొడవదు ఎన్నో రాత్రి ఇది చెంప మీద ఎన్నో కన్నీటి చుక్క జారి ఆరిపోతున్నది తెల్లని మంటయ్ కురుస్తున్న మంచు కిటికీ అద్దం మీద వీధి లాంతరు విసుగు ఒక్క వెచ్చని వూహ లేదని ఫిర్యాదు దృశ్యం మారితే బాగుండు, మార్చేది ఎవరు నేనెప్పుడూ చీకట్లో ఆడుకుంటున్న ఆడపిల్లనే నా చుట్టూరా నల్లని కందకం, ప్రతిబింబం లేని అద్దం వృత్తాకార కందకంలో నాచు పట్టిన కత్తులు కందక ఖడ్గానికి పొదిగిన పచ్చల వలె చుక్కలు నల్లని అద్దాన్ని దాటే … [ఇంకా చదవండి ...]
నువ్వంతే ఎప్పుడూ నిత్య వికసిత కుసుమానివై పరిమళం వెదజల్లుతుండు నిను కాంచే చూపుల పై... దేహాలపై... ~ నీ నవ్వుకు వేలాడుతుంది ఓ ముక్క ఆకాశం కాంతి సముద్రాన్నెత్తుకొని నీ నడుమ్మోసే చంటిపాపలా ఓ మాయని మాయలా ముడతలు కొన్ని నీ ముఖంమ్మీద అందం చెక్కిన ఆనందాలౌతుంటాయి అసలే నలుపు ఆపై చెవికి చెవులై వేలాడే లోలాకులు నక్షత్రమంత కాకపోయినా అలాంటిదే ఓ ముక్కు పుడక నీ ముక్కు అందం జుర్రేసుకుంటూ అంత వరకూ చూడని రంగురంగుల సీతాకోకచిలుక దేహపుహోళిలా నిను చుట్టేసిన బట్టల అద్దాల్లోంచి తొంగి … [ఇంకా చదవండి ...]
నా లోపలి సతత హరితారణ్యానికి ఎవడో చిచ్చు పెట్టాడు మట్టిదిబ్బలూ ముళ్లపొదలూ తప్ప తుమ్మముళ్లూ బ్రహ్మజెముళ్లూ తప్ప పూల పలకరింపుల్ని ఆఘ్రాణించలేని పక్షుల రెక్కల ఆకాశాల్ని అందుకోలేని సెలయేళ్ల లేళ్లను తనలోకి మళ్లించుకోలేని జంతుజాతుల జన్మరహస్యాల్ని పసిగట్టలేని మనిషిరూపు మానవుడొకడు ఒళ్లంతా అగ్గి రాజేసుకుని అంటించేశాడు వాడు విధ్వంసపు మత్తులో తూలుతూ మంటల ముందు వెర్రిగా తాండవమాడుతూ ++++++ కాలమాపకయంత్రం మలాము పూసింది కాలిన గాయాలు కనుమరుగవుతున్నాయి పచ్చదనం మళ్లీ … [ఇంకా చదవండి ...]
Copyright © 2024 Saaranga Publishers
పూర్ణిమ గారికి
మీ కవిత చదివాను. రాస్తున్నవాళ్లు బరువు దించుకోవడానికి లేదా వాళ్ళు దించుకున్న బరువు చదివిన పాపానికి పాఠకుల నెత్తి మీద బరువుగా మారడానికి ఉపయోగపడటానికా అన్నట్లు ఇపుడొస్తున్నకవితల్తో పోలిస్తే మీ కవిత కొంచెం భిన్నంగా కొంచెం ఖిన్నంగా, కొండొకచో విషణ్ణంగా కూడా అనిపించింది. కాకపోతే రెండు అనుమానాలు. ఒకే వైపుకు నడవటం ఎదురెదురుగా నడవటం అవుతుందా. అలా నడిస్తే కలవటం సాధ్యం అవుతుందా. యద మీ దోషమా ముద్రారాక్షసమా. ఆ ఒక్క తప్పూ కవిత ఇచ్చిన కుండెడు పాల అనుభూతిలో విషపు చుక్క అయింది. అవునా.
భవదీయుడు
టి. చంద్రశేఖర రెడ్డి
09866302404
మంచి కవిత పూర్నిమ గారు.
చాలా రోజులతర్వాత ఆన్ లైను రాగానే మీ అక్షరాలూ చదివాను
అభినందనలు
జీవన సుదీర్ఘ యానంలో కలిసి విడిపోవడం విడి కలవడం రెండు తప్పనిసరి అయిన కాలం ఇది. కవిత సరళంగా లోతైన భావంతో హత్తుకుంది. అభినందనలు పుర్ణిమాజీ..
బావుంది.
ఇది ఒక అనుభవం కావచ్చు ఒక observation కావచ్చు .సంబంధాల్లో ప్రకంపనలు .ఆ ప్రకంపనల ప్రతిధ్వనుల్లాగా కవితా పాదాలు.బావుంది.
అపరిచితుల్లా విడిపోవడమో
ఆనందక్షణాలుగా మిగిలిపోవటమో
ఎదురెదురుగా కదలటమో
ఎటు కదిలినా యదలో నిలవటమో
ఎంతో సునాయాసంగా అంతే లోతుగా చక్కగా రాసారు