* * *
1
జన్మాంతరం లో
చీమనను కుంటాను
చిన్నప్పటినుంచి
ఎన్నిసార్లు ఎన్ని క్యూలో……
కాళ్ల వేళ్లకు వేళ్లు మొలిచి పాతుకు పోయి
ఏ మాత్రం కదలని క్యూలు
2
వాచిని చూచి చూచి
వాచి పోయిన కళ్ళతోనే
క్షణాలను మోసి మోసి
కూలబడి పోతున్న పిక్కలకు
అవసరాల కర్రలు మోపి నిలబెడుతూ
ఎన్నెన్నెన్నె…..న్ని క్యూలో….?
3
ఏ పనీ లేకుండా
మిగతావన్నీ వాయిదా వేసి
ఒకే ఒక్క అవసరానికో లక్ష్యానికో
సమస్తం నన్ను ముడివేసిన ఎదురుచూపు
నలిపి నలిపి ఎంత వడి పెట్టినా
ఎండి ఎడారిలా మారిన నాలోంచి
ఏం రాలుతుందని
4
నా వెనుక పెరిగిన
కొమ్ములు వొంకలు తిరిగిన వాళ్లు
నా భుజాలనెక్కి… తలనెక్కి…
వడివడిగా వాడిగా
మున్మున్ము…ముందుకే
నేను మాత్రం వెనక్కి వెనక్కి….. నక్కి….క్కి… నెట్టబడుతూ
5
పెరుగుతున్న
నా నావాళ్ల అవసరాలూ కోరికలనూ
ప్రాధాన్య క్రమంలో
క్యూలో నిలబెడుతూ
అప్పుడూ
నా అవసరాలను ప్రతి నిత్యమూ
వెనక్కి వెనక్కి….. నక్కి….క్కి… నెడుతూ
కోరికలను జన్మాంతరానికి
వాయిదా వేసుకుంటూ…
క్యూ లోనే
వెనక్కి వెనక్కి….. నక్కి….క్కి… నెట్టబడుతూ
– మడిపల్లి రాజ్కుమార్
చాలా బాగుంది …. మధ్యతరగతికి మరీ ఎక్కువ
knvmvarma గారు ధన్యవాదాలు సార్.
ముందుగా తరంగ లో నీ పోయెం వచ్చినందుకు అభినందనలు.ప్రాధాన్యాతా క్యూని పసిగట్టడం, కోరికలను జన్మాంతరానికి నెట్టివేయడం బాగుంది…కాస్త వ్యంగంగా కూడా …
దాసరాజు రామారావు గారు థాంక్యూ సార్.
ాజ్ కుమార్ గారు
క్యూ పై అనుభవైకవెద్యమైన మధ్య తరగతి మనొవెదనని కవిత్వీకరిమ్చిన తీరు బాగుంది
థాంక్యూ రామ్మోహన్ రావ్ గారు.
చాలా బావుందండి..! మధ్య తరగతి బతుకు చిత్రాన్ని చక్కగా ఆవిష్కరించారు.