మార్పులకి అనుగుణంగా నన్ను నేను అప్డేట్ చేసుకొని ఈ సంక్షోబాన్ని, సంక్లిష్టత ను తెలంగాణా భాషలో కథలుగా రాయడం.
ఇంటర్వ్యూ : భానుకిరణ్ కేశరాజు
మార్పులకి అనుగుణంగా నన్ను నేను అప్డేట్ చేసుకొని ఈ సంక్షోబాన్ని, సంక్లిష్టత ను తెలంగాణా భాషలో కథలుగా రాయడం.
ఇంటర్వ్యూ : భానుకిరణ్ కేశరాజు
ఈ రాత్రి వొడవదు ఎన్నో రాత్రి ఇది చెంప మీద ఎన్నో కన్నీటి చుక్క జారి ఆరిపోతున్నది తెల్లని మంటయ్ కురుస్తున్న మంచు కిటికీ అద్దం మీద వీధి లాంతరు విసుగు ఒక్క వెచ్చని వూహ లేదని ఫిర్యాదు దృశ్యం మారితే బాగుండు, మార్చేది ఎవరు నేనెప్పుడూ చీకట్లో ఆడుకుంటున్న ఆడపిల్లనే నా చుట్టూరా నల్లని కందకం, ప్రతిబింబం లేని అద్దం వృత్తాకార కందకంలో నాచు పట్టిన కత్తులు కందక ఖడ్గానికి పొదిగిన పచ్చల వలె చుక్కలు నల్లని అద్దాన్ని దాటే … [ఇంకా చదవండి ...]
నువ్వంతే ఎప్పుడూ నిత్య వికసిత కుసుమానివై పరిమళం వెదజల్లుతుండు నిను కాంచే చూపుల పై... దేహాలపై... ~ నీ నవ్వుకు వేలాడుతుంది ఓ ముక్క ఆకాశం కాంతి సముద్రాన్నెత్తుకొని నీ నడుమ్మోసే చంటిపాపలా ఓ మాయని మాయలా ముడతలు కొన్ని నీ ముఖంమ్మీద అందం చెక్కిన ఆనందాలౌతుంటాయి అసలే నలుపు ఆపై చెవికి చెవులై వేలాడే లోలాకులు నక్షత్రమంత కాకపోయినా అలాంటిదే ఓ ముక్కు పుడక నీ ముక్కు అందం జుర్రేసుకుంటూ అంత వరకూ చూడని రంగురంగుల సీతాకోకచిలుక దేహపుహోళిలా నిను చుట్టేసిన బట్టల అద్దాల్లోంచి తొంగి … [ఇంకా చదవండి ...]
నా లోపలి సతత హరితారణ్యానికి ఎవడో చిచ్చు పెట్టాడు మట్టిదిబ్బలూ ముళ్లపొదలూ తప్ప తుమ్మముళ్లూ బ్రహ్మజెముళ్లూ తప్ప పూల పలకరింపుల్ని ఆఘ్రాణించలేని పక్షుల రెక్కల ఆకాశాల్ని అందుకోలేని సెలయేళ్ల లేళ్లను తనలోకి మళ్లించుకోలేని జంతుజాతుల జన్మరహస్యాల్ని పసిగట్టలేని మనిషిరూపు మానవుడొకడు ఒళ్లంతా అగ్గి రాజేసుకుని అంటించేశాడు వాడు విధ్వంసపు మత్తులో తూలుతూ మంటల ముందు వెర్రిగా తాండవమాడుతూ ++++++ కాలమాపకయంత్రం మలాము పూసింది కాలిన గాయాలు కనుమరుగవుతున్నాయి పచ్చదనం మళ్లీ … [ఇంకా చదవండి ...]
Copyright © 2024 Saaranga Publishers
great..
భాను కిరణ్ గారు
ఇంటర్వ్యూ బాగుంది —ప్రశ్న లన్నింటికి సరి అయిన తీరులో సమాధానం
యిచ్చారు —కథలో తడి- బలం – depth ఉంటె ఏది ఆపలేదు —
కథ మీద ప్రేమ ఉన్నవారికి భాష ఒక అవరోధం కాదు —చక్కగా —
క్లుప్తమం గా వివరించారు —అంపశయ్య Naveen గారి ఒపీనియన్
కరెక్ట్ కాదు –గూగి గారిని for example గా ఎత్త్హు కోవడం ?? సిక్సర్ —
అశోక కుమార్ గారి కి రావలిసినంత గుర్తింపు — పేరు — తెలుగు సాహితీ లోకం లో
కనిపించకపోవడం — చూడక పోవడం అంతా రాజకీయం ?? జస్ట్ మై ఒపీనియన్
————————————————-
బుచ్చి రెడ్డి గంగుల
ఆహా ఇంకేమి….తెలుగు సాహిత్యంలో తెలంగాణ సాహిత్య వేరయా అన్నట్లుగా..ఇక రాయల సీమ సాహిత్యం వేరు..కోస్తా, సర్కారు సాహిత్యం వేరు అంటు బయలు దేరితే సరిపోతుంది..తర్వాత తెలంగాణ తెలుగు వేరు లాగానే రాయల సీమ తెలుగు వేరు, కోస్తా సర్కారు జిల్లాల తెలుగు వేరు.. అంటు సంకుచిత భావాలతో జీవనం సాగిద్దాం. తర్వాతర్వాత కాలాలో మరింతగా ప్రతి జిల్లాకో సాహిత్యం, తెలుగు బాష పేరుతో మరింత ముందుకుకు సాగుతూ అబివృద్ది సాదిద్దాం.
ఇంటర్వ్యూ చాలా బాగున్నది.
ఆయన తెలంగాణ సాహిత్యం వేరు ఆంధ్ర సాహిత్యం వేరు అని అనలేదు! అలా అనివున్నా బావుండేది. తెలంగాణ సాహిత్యం వేరు తెలుగు సాహిత్యం వేరు అని అన్నారు. తెలుగు భాష వేరు పడి పోవడమే విషాదం. ( అంటే భాష విషయంలో)
తెలుగు సాహిత్యం నుండి తెలంగాణ సాహిత్యం వేరు అనే వ్యాక్యం చాలు, మళ్లీ ప్రత్యేకంగా మరొక ప్రాంతం పేరు ప్రస్తావించనవసరం లేదు. ..ఇంకా ఆయన ఇంటర్వ్యూలొనే మిగతా వ్యాక్యానాలు చదవగానే స్పష్టంగా అర్థమైపోతున్నది. ఇంతకన్న ఇంకేమి కావాలి.
అద్భుతంగా వుంది. అశోక్ గారి హృదయావిష్కరణ మంచి విషయాలను తెలియ చేసింది..నిజమే, ఇతర భాషల్లోకి అనువదించేటప్పుడు మూలంలోని మాండలిక సొగసు -తద్వారా రచయిత భావాలు కొంత వరకు మిస్సయిపోతున్నాయి. అశోక్ గారి కలం బలం కారణంగానే తెలుగు సాహిత్య యవనికపై తెలంగాణపల్లెల జీవన చిత్రావిష్కరణ జరిగింది. మీ ఇరువురికీ మన”స్ఫూర్తి”గా శుభాభినందనలు, శుభాకాంక్షలు.
కాలం కడుపుతో ఉండి కన్న రచయిత పెద్దింటి అశోక్ కుమార్. తన సమకాలీన కాలంలో తన చుట్టూ ఉన్న ఊరు తండ్లాటంతా తన కథల్లో తొంగి చూస్తుంది. ఎదుటివాడి బాధను చూసి కూడా బండ రాయిలా మారిపోతున్న కాలంలో తెర్లు తెర్లవుతున్న ఊరును చూసి పొగిలి పొగిలి ఏడ్చే రచయిత. జీవితం యెంత సహజంగా ఉంటుందో అంతే సహజంగా తన కథలుంటాయి. వోడిపోయిన కథలే రాస్తాడని, నెగెటివ్ కథలు, బడుగు జీవుల కథలు రాస్తాడనే విమర్శలు చాలా వచ్చాయి. నిజానికి వారి జీవితాల్లోనే జీవిత సహజత్వం తోనికిసలాడుతుందని మర్చి పోవద్దు. దౌర్భాగ్యం ఏంటంటే అనేక ఇతర భాషల కథలు తెలుగులోకి విరివిగా వస్తాయి కాని తెలుగు కథలు మరీ ముఖ్యంగా తెలంగాణా కథలు ఇంగ్లిష్ లోకి పోవడం లేదు. గూగి రచనలు విరివిగా ఇంగ్లీష్ లోకి పోవడం వల్లనే ఇంత ప్రచారం పొందగలిగాడు. అశోక్ కుమార్ గారి కథలు కుడా అంతే విరివిగా ఇంగ్లీష్ లోకి పోయుంటే గూగిని మించిన గుర్తింపు వచ్చేదేమో. ఇప్పటికైనా పెద్దింటి కథలు ఇంగ్లీష్ లోకి వెళ్తే రెండు శతాబ్దాల తెలంగాణా జీవితమంతా భవిష్యత్తు తరాలకోసం రికార్డు చేసినట్టు అవుతుంది.
కేశ రాజు గారికి, పెద్దింటి గారికి అభినందనలు…..
వెల్దండి శ్రీధర్
తెలంగాణా సాహిత్యం వేరు, ఆంధ్రసాహిత్యం వేరు – (అశోక్ గారు తెలంగాణా – తెలుగు అన్నా – “ఆంద్ర ప్రాంతం లో శిల్పం శైలి మీద ఆధారపడి…” అనే వాక్యంలో స్పష్టంగానే విభజన చూపారు.) ఈ మాటతో నేను కూడా ఏకీభవిస్తాను. రెండు ప్రాంతాల సామాజిక నేపధ్యాలు, సాంస్కృతిక వారసత్వాలు ముఖ్యంగా ఆయా ప్రాంతాలను పాలించిన ప్రభుత్వాలు, ఎదుర్కొన్న రాజకీయ వత్తిడులు ఇవన్నీ విభిన్నమైనవి కావడం అందరూ ఒప్పుకునే సత్యం. చరిత్ర కూడా. అలాంటప్పుడు రెండు ప్రాంతాలలో భాష వేరుగా వుండటమూ నిజమే, సాహిత్యం వేరుగా వుండటమూ సహజమే. ఆయనే అంగీకరించినట్లు ఆంధ్ర సాహిత్యం శైలిపరమైన ప్రయోగాలకు మార్గదర్శకంగా నిలిచింది. అలాగే తెలంగాణా/రాయలసీమ ప్రాంతాలలో బ్రాహ్మణేతరక కథకులు/కథలు ఎక్కువగా వచ్చారు/వచ్చాయి. బహుశా అందువల్ల వస్తు వైవిధ్యం ఎక్కువగా ఈ ప్రాంత రచనల్లో కనపడుతుంది. అయితే వస్తు వైవిధ్యం అంతే ఆంధ్రేతర సాహిత్యంలోనే వుంది అని కాదు. తెలంగాణ సాహిత్యంలో శిల్ప ప్రయోగాలు జరగలేదనీ కాదు. నీటి చుక్క లేని రాయలసీమ నుంచి వచ్చినంత బలమైన రైతు కథలు గోదావరి జిల్లా నుంచి ఊహించలేము కదా, అలాగే గోదవరి వరదలో మునిగిన పేదవాడి బతుకు అనంతపురం నుంచి ఊహించలేము. జానపద కళల విషయంలో ప్రాచీనతను చాలా వరకు నిలుపుకోగలిగిన తెలంగాణ (దీనిని కొంతమంది వెనకబడటం అన్నా సరే) నుంచే “జిగిరి” లాంటి నవల రాగలదు. అయితే ఈ భిన్నత్వాన్ని వ్యత్యాసాలుగా చూడకుండా వాస్తవాలుగా గుర్తిస్తేనే తెలుగు సాహిత్యంలోని వైవిధ్యాన్ని ఆస్వాదించగలుగుతామని నా అభిప్రాయం.
అరిపిరాల గారు, మీరు చెప్పినది నూటికి నూఊరు పాళ్ళు వాస్తవమే! కాని , కేవలం యాస ప్రాతిపదికగా భాషను విడదీయడమ్ కరాటే నంటారా?
కాదు. అదే నేను కూడా చెబుతున్నాను. వర్గీకరణవేరు విభజన వేరు. వర్గీకరణ అధ్యయన అవసరాలకు, లోతైన అవగాహనకు చెయ్యాలి. వ్యత్యాసాలను విమర్శించడానికి, ఎద్దేవా చెయ్యడానికి విభజించడం వల్ల పరస్పరారోపణలు, మనోభావాలు గాయపరచుకోవాడాలే తప్ప ఉపయోగం శూన్యం.
జీవితాల్లోని సంక్లిష్టతను, సంఘర్షణను లోతైన పరిశీలనతో కథలుగా మలిచే అశోక్ కుమార్ గారికి, చక్కని ఇంటర్ వ్యూ అందించిన భాను కిరణ్ గారికి అభినందనలు
సీమాంధ్ర కథల్లో బలం లేదని అశోక్ ఎలా అనగలిగారు? గురజాడ మొదలు చలం, కొడవటిగంటి, బుచ్చిబాబు, రావిశాస్త్రి వగైరా ఏమి పోవాలి పాపం? అన్నట్టు బలం లేకపోతే చలం, కారా, రావిశాస్త్రి ఎందుకు ఇష్టమైనట్టు చెప్మా?
వస్తువులో బలం లేకుండా కేవలం శైలి, శిల్పం వల్లనే కథలు నిలుస్తాయా? మీ కథలు మీకు గొప్ప కావచ్చు. మీకన్నా మహా రచయితలూ ఉన్నారు సీమాంధ్రలో.
వారి కథలేమో గాని కథా సాహిత్యం పట్ల అశోక్ గారి అజ్ఞానాన్ని తెలుసుకో గలిగాం.