వీలునామా – 16 వ భాగం

  

శారద

శారద

       

  (  కేథరిన్ హెలెన్ స్పెన్స్ రాసిన Mr.HOgarth’s Will కి అనుసృజన : శారద )

(కిందటి వారం తరువాయి)

  ఫ్రాన్సిస్ వింత ధోరణి

 

 

ఫ్రాన్సిస్ ఆ రాత్రంతా నిద్ర పోకుండా ఆలోచించాడు. ఆలోచించిన కొద్దీ అతనికి జేన్ ని పెళ్ళాడమనే నిర్ణయం నచ్చసాగింది. తలచుకుంటున్నకొద్దీ ఆతనికి జేన్ తనవైపు చూసే చూపులో, నవ్వే నవ్వులో ఏదో అర్థం కాని ఆప్యాయతా, అభిమానమూ వున్నవనిపించింది. చెల్లెలు ఎల్సీకి కూడా నీడను కల్పిస్తానంటే ఆమె ఇంకెంతగానో సంతోషిస్తుంది. అయితే ఆమెని ప్రలోభ పెట్టడం తన ఉద్దేశ్యం కాదు. తన మనసులో ఆమె పట్ల వున్న ప్రేమని గుర్తించి అతన్ని వివాహమాడాలి. ఆమె ఆశలకీ, ఆశయాలకీ కుటుంబ జీవితం ఏ రకంగానూ అడ్డం రాదని ఆమెని ఒప్పించాలి! కుటుంబంలో వుంటూ కూడా పది మందికి పనికొచ్చే పనులు చేయొచ్చని ఆమెకి నమ్మకమిస్తే చాలు! తనూ తన వంతు సహకారాన్నెలాగూ ఇస్తాడు.

తానిప్పుడు ఒంటరి కాడు. ఆమెని ఒప్పించి, పెళ్ళాడి పట్నం వచ్చేస్తారు. ఏదో ఉద్యోగం చూసుకుంటాడు తాను.

ఇంతకు ముందూ ఉద్యోగం వుండేది కానీ, ఎంతో ఒంటరిగా అనిపించేది. ఇప్పుడల్లా కాదు. పని చేసి అలసిపోయి ఇంటికొచ్చేసరికి తనకొరకు ఎదురుచూసే భార్య. ఆ ఊహే ఎంతో సంతోషాన్నిచ్చింది ఫ్రాన్సిస్ కి.

నిజానికి తనలాటి భావుకుడికి ఆమెలాటితెలివైన యువతి నచ్చడం ఎంతో వింతగా వుంది. సాధారణంగా భావుకులకి నాజూకైన స్త్రీలు, ఎప్పుడూ పక్క వాళ్ళ మీద ఆధారపడే ముగ్ధలూ నచ్చుతారంటారు. తనకి మాత్రం ఆమే చాలా నచ్చింది. ఆమె మంచితనమూ, సున్నితమైన ఆలోచనా, వ్యవహార దక్షతా తనకెంతో ఊరట నిస్తాయి. తన మనసులోని ఏ భావాన్నైనా ఆమెతో నిర్భయంగా చెప్పుకోగలడు. జీవిత సహచరిలో ఇంతకంటే కావలసిన లక్షణమేముంటుంది? అలాటి మనిషి తోడుంటే జీవితంలో వచ్చే ఆటుపోట్లని వేటినైనా తేలిగ్గా ఎదుర్కోగలడు. తీయటి సంతోషాన్నిచ్చే ఆలోచనలతోటే తెల్లవారిందతనికి.

***

మర్నాడు అతను పెగ్గీ ఇల్లు చేరుకునేసరికి ఎల్సీ సంతోషంగా ఎదురొచ్చింది. జేన్ అతనితో ఉత్సాహంగా బ్రాండన్ తనకు ఫిలిప్ దగ్గర ఉద్యోగం ఇప్పించాలనుకుంటున్నారని చెప్పింది. ఇద్దరు అక్క-చెల్లెళ్ళ మొహాలూ తేటపడి సంతోషంగా వున్నారు.

“కొద్ది రోజుల్లో ఫిలిప్ గారు చెప్పేస్తారట. నాకీ ఉద్యోగం వస్తే ఎంత బాగుంటుంది కదా ఫ్రాన్సిస్! అన్ని సమస్యలూ తీరిపోతాయి. పెగ్గీ అయితే ఫిలిప్ గారు తప్పకుండా పని ఇస్తారనే అంటూంది. నాకే కంగారుగా వుంది. నువ్వేమంటావు ఫ్రాన్సిస్? నీకు సంతోషంగా లేదూ?” జేన్ ఆగకుండా మాట్లాడుతూనే వుంది.

జేన్ ఉత్సాహమూ, సంతోషమూ చూసి ఫ్రాన్సిస్ నీరుకారిపోయాడు. అతని ఆలోచనలు సర్దుకునేలోపే, జేన్ అతను ఎస్టేటులో పాలేర్ల కోసం చిన్న ఇళ్ళూ కట్టించ దలచుకున్న సంగతి పెగ్గీతో చెప్పింది. ఫ్రాన్సిస్ తో నిమిత్తం లేకుండా అందరూ అతను గీసిన ప్లాన్ల బొమ్మలు చూడడంలో మునిగిపోయారు. పెగ్గీ, థామస్ లిద్దరూ శ్రధ్ధగా ఆ ఇళ్ళ ప్లానులు పరిశీలించి మార్పులు సూచించారు.

ఆ తర్వాత ఎస్టేటులో ఎవరెవరికి ఈ ఇళ్ళూ, చిన్న చిన్న స్థలాలూ ఇవ్వాలన్న చర్చ మొదలైంది. నిజానికి ఇదంతా ఫ్రాన్సిస్ కెంతో సంతోషాన్నివ్వాల్సిన మాట. అయితే ఎందుకో అతనికి చాలా దిగులుగా చిరాగ్గా అనిపించింది.

“ఇవ్వాళ నువ్వు చాలా ఉత్సాహంగా వున్నావు జేన్!” ఉండబట్టలేక అన్నాడు.

“అంతే కదా మరి! ఏడాదికి యాభై అరవై పౌండ్లు జీతం వచ్చే ఉద్యోగం అంటే మాటలనుకున్నావా? అందులోనూ పిల్లలకి చదువు చెప్పడం లాటి పనులంటే నాకెంతో ఇష్టం! ఫిలిప్ గారికి నేను నచ్చుతానో లేదో అన్న బెంగ తప్ప పని గురించి నాకెలాటి భయమూ లేదు. చూస్తూండు! ఈ ఉద్యోగమే దొరికితే కొన్నేళ్ళు పని చేసి డబ్బు దాచుకుని సొంతంగా వ్యాపారం మొదలు పెడతాను.”

“మరి ఎల్సీనొదిలి ఉండగలవా?”

“తప్పదు ఫ్రాన్సిస్! ఇతర్ల మీద ఆధారపడకుండా మా బ్రతుకులు మేం వెళ్ళదీసుకోవాలంటే కొన్ని కష్ట నష్టాలు ఓర్చుకోక తప్పదు.”

“జేన్! నేను నీదారికెప్పుడూ అడ్డు రాను! నీ మీద భారం మొత్తం చచ్చినా వేయను. పరిస్థితులతో సర్దుకు పోతాను.” ఎల్సీ అక్క మెడ చుట్టూ చేతులు వేసి హత్తుకుంది.

“నువ్వు నాకెప్పుడూ భారం కాదు ఎల్సీ. నీ కవితల పుస్తకం కూడా అచ్చవుతుంది. నీ సంపాదన నీకుంటుంది.”

“ఛీ! ఛీ! ఆ కవితల మాటెత్తకు!” చిరాగ్గా అంది ఎల్సీ.

“ఆగాగు! ఇవాళ అసలా కవితలు ఫ్రాన్సిస్ కి చూపిద్దామనుకున్నాం కదా?”

“వాటి మాటెద్దొన్నానా? అసలు జేన్ ఎన్ని రోజులనించి లండన్ చూడాలనుకుంది! ఇప్పటికి తన ఆశ నెరవేరింది!”

“అది సరే ఎల్సీ! నువ్వేం చేయదల్చుకున్నావు? ఇక్కడే పెగ్గీతోపాటే వుండి పోతావా?” ఫ్రాన్సిస్ అడిగాడు.

“పెగ్గీతోపాటే వుంటా కాని, అక్క చేయాలనుకున్న కుట్టు పని నేను చేస్తా! శ్రీమతి డన్ గారి దగ్గర కొంచెం కత్తిరింపులూ, డిజైనూ కూడా నేర్చుకుంటా. తర్వాత జేన్ చేయబోయే వ్యాపారంలో పనికొస్తుంది కదా?”

“ఎల్సీ! నిజంగా కవితలు రాయడం మొత్తానికే మానేసి కుట్టు పనిలోకెళ్తావా?” ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.

“ఏం ఫ్రాన్సిస్? నువ్వు బాంకు లో పని చేసినన్నాళ్ళూ కవితలూ, పుస్తకాలూ వదిలెయ్యాలేదూ? ఇదీ అలాగే!”

“నిజం చెప్పాలంటే సాహిత్యం లాటి వ్యాపకాలతో జీవన భృతి ముడి పడి లేనప్పుడే మంచి సాహితం సృష్టించగలుగుతామేమో!” సాలోచనగా అంది జేన్.

“అంతే అంతే!” ఏదో దీర్ఘాలోచనలో వున్నట్టు పరధ్యానంగా అన్నాడు ఫ్రాన్సిస్. నిజానికి అతను ఎల్సీ గురించి కానీ ఆమె కవితల గురించి కానీ ఆలోచించే స్థితిలో లేడు. మనసంతా ఒకలాటి నిరాశ కమ్మేసిందతన్ని.

నిన్ననే తను పెళ్ళి ప్రస్తావన తెచ్చి వుంటే జేన్ ఆలోచించేదేమో! ఇప్పుడసలు ఒప్పుకోదు. అందులోనూ ఈ పెళ్ళితో తను ఆస్తిపాస్తులూ, ఎస్టేటూ ఒదిలేసుకోవాలి కాబట్టి అసలే ఒప్పుకోదు.

“ఆ డబ్బుతో ఎన్నెని పనులు చేయొచ్చు! పాలేర్ల ఇళ్ళ మాట మరిచిపోతావా?” అంటుందు.

ఫిలిప్ గారి ఇంట్లో ఆమెకి తప్పక తనకంటే మంచి వరుడు దొరుకుతాడు. జేన్ ఇంకొకరి భార్యగా మారటమన్న ఊహకే అతనికి ఒళ్ళు కంపరమెత్తింది.

కలలో కనిపించిన అందమైన లోకం చేయి జారిపోయినట్టనిపించింది అతనికి. చేజారిపోయిన వరం ఎప్పుడూ చాలా అందంగా, ఉన్నతంగా అనిపిస్తుంది.ఒక్కక్షణం ఫిలిప్ జేన్ కి ఉద్యోగం ఇవ్వకుంటే బాగుండన్న స్వార్థపుటాలోచన కూడా వచ్చింది. ఆ ఆలోచనని అక్కడే అదిమి పట్టాడు.

” పెద్దమ్మాయిగారు వెళ్ళిపోతారని చెప్పగానే పిల్లలందరూ గొల్లుమన్నారు! అయితే ఉత్తరాలు రాసుకోవచ్చని సంబరపడ్డారు కూడా అనుకోండి. ఇప్పుడు పోస్టు కార్డు ఒక పెన్నినే!” పెగ్గీ మాట్లాడుతోంది. ఈ లోకంలో కొచ్చి పడ్డాడు ఫ్రాన్సిస్.

“జేన్! నాకూ ఉత్తరాలు రాస్తావు కదూ? చిన్నదైనా పెద్దదైనా, అన్ని విషయాలూ రాయాల్సిందే! నీ మనసులో వచ్చే ప్రతీ భావమూ నాతో చెప్తావు కదూ?”

“తప్పక రాస్తాను ఫ్రాన్సిస్! నువ్వు మాత్రం నీ పని అనుకున్నట్టు జరగకపోతే నిరాశపడొద్దు ఫ్రాన్సిస్. పాలేర్లు నువ్వనుకున్నంత కష్టపడి ఉత్పత్తి పెంచలేకపోవచ్చు. నువ్వు వాళ్ళకొరకు ఎంత చేయబోతున్నావో అర్థం  చేసుకోలేకపోవచ్చు. అన్నిటినీ తట్టుకోవాలి!”

ఫ్రాన్సిస్ మౌనంగా కూర్చున్నాడు.

“ఇవాళెందుకో ముభావంగా వున్నావు ఫ్రాన్సిస్? ఎల్సీ! ఇవాళ నీ కవితల పుస్తకం చూపించొద్దులే. ఈ చిరాకులో చాలా తీవ్రంగా విమర్శిస్తాడేమో,” జేన్ నవ్వుతూ అంది.

“కాదు జేన్! ఇలాటి మూడ్ లోనే నా కవితలు ఇవ్వాలి. అప్పుడు నేను కవితల్లో చూపించే నిరాశా నిస్పృహలు అర్థమవుతాయి. ఇప్పుడే పుస్తకం తీసుకొస్తా. ”

ఎల్సీ వెళ్ళి దారంతో కట్టి వున్న కాగితాల బొత్తి తీసుకొచ్చింది.

కవితా పఠనంలో ఆనందం పాఠకుడి మానసిక స్థితిని బట్టి కూడా వుంటుంది. ఇవాళ తనున్న బాధలో ఫ్రాన్సిస్ కి ఎల్సీ కవితల్లో తన నిస్సహాయతే ప్రతిధ్వనించినట్టనిపించింది. చాలా చోట్ల కవితాత్మ చక్కగా వుందని మెచ్చుకున్నాడు కూడా. అక్కడక్కడా కొన్ని తప్పుల్ళేకపోలేదు. కానీ మొత్తం మీద ఎల్సీ కవిత్వం బానే అనిపించింది ఫ్రాన్సిస్ కి.

ఆ రోజు వాళ్ళు ముగ్గురూ ఒక పాటకచ్చేరీకెళ్ళారు. అతనికి ఎల్సీ అభిరుచి నచ్చింది. నిజానికి అతనికి ఎల్సీతో భావ సారూప్యం ఎక్కువ. అయినా అతనికి జేన్ మీదున్న గొప్ప అభిప్రాయమూ, అభిమాననూ ఎల్సీ పట్ల ఏర్పడటం లేదు. ఎందుచేతనో మరి!

 

ఎల్సీ తనకి మొదట్లో ఫ్రాన్సిస్ మీదున్న కోపమూ, అపనమ్మకమూ గుర్తొచ్చి నవ్వుకుంది. అంతలోనే ఆమె దృష్టిలో అప్పుడే అక్కడికొచ్చిన విలియం డాల్జెల్ పడ్డాడు.

చిరాకుతో ఆమె మొహం ముడుచుకుంది. అక్కని అతను మోసం చేసాడన్న కోపం ఆమె మనసులో ఇంకా అలానే వుంది. డాల్జెల్ రెన్నీ కుటుంబంతోనూ, లారా విల్సన్ తోనూ కలిసి వచ్చినట్టున్నాడు. అతనిలాటి స్వార్థపరుడికీ, ఫ్రాన్సిస్ లాటి మంచి మనిషికీ ఎంత తేడా, అనుకుంది ఎల్సీ.

విలియం డాల్జెల్ ని ఫ్రాన్సిస్ కూడా దూరం నించి చూసాడు. అన్నీ కలిసొస్తే జేన్ అతన్నే పెళ్ళాడేదన్న విషయమూ తెలుసతనికి. అతనికి ఆ సంగతి తలచుకోగానే గుండెల్లో ముల్లు దిగినట్టైంది.

 

***

(సశేషం)

 

 

మీ మాటలు

*